ایمنوگلوبولین ها و ضد سرم ها, واکسن ها

واکسن هموفیلوس آنفلوانزا Haemophilus Influenzae Vaccines

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف واکسن هموفیلوس آنفلوانزا

ایجاد ایمنی در مقابل باکتری هموفیلوس آنفلوالانزا

مکانیسم اثر واکسن هموفیلوس آنفلوانزا

-ایجاد ایمنی فعال علیه هموفیلوس آنفلولانزا تیپ بی (از طریق تحرک تولید آنتی بادی های ضد کپسولی اندوژن علیه پلی ساکاریدهای کپسولی آنتی ژنیس)
* ایجاد آنتی بادی محافظت کننده در بیش از 95% نوزادانی که 3-2 دوز واکسن دریافت نموده اند.
* غلظت ≥ 1 میکروگرم/ میلی لیتر anti-PRP، ایمنی طولانی مدت ایجاد میکند.

فارماکوکینتیک واکسن هموفیلوس آنفلوانزا

شروع اثر: ایمنی زایی طی حدود 2 هفته پس از تکمیل سری اول (توسعه پیشرونده آنتی بادی به دنبال هر دوز)
طول اثر:
غلظت آنتی بادی بیش از 0.15 میکروگرم/ میلی لیتر ایجاد ایمنی در برابر بیماری
غلظت آنتی بادی بیش از 1 میکروگرم/ میلی لیتر ایجاد ایمنی طولانی مدت در برابر بیماری به مدت چندین سال

عوارض جانبی واکسن هموفیلوس آنفلوانزا

عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: تحریک پذیری، خواب آلودگی
گوارشی: بی اشتهایی
موضعی: درد محل تزریق، قرمزی محل تزریق، تورم محل تزریق، حساسیت به لمس در محل تزریق
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: گریه بیش از حد (بیش از 4 ساعت)، درد
پوستی: راش پوستی
گوارشی: اسهال
موضعی: پینه در محل تزریق، زخم و ناراحتی در محل تزریق
گوشی: عفونت گوش میانی
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی
متفرقه: گریه (ممکن است غیر معمول و با صدای بلند باشد.)
سایر عوارض (درصد نامشخص):
سیستم اعصاب مرکزی: سندروم گیلن باره
گوارشی: استفراغ
عفونی: عفونت باکتریایی

تداخلات دارویی واکسن هموفیلوس آنفلوانزا

*مشخصات کلی تداخلات:
– واکسن یا توکسوئید

تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات داروها توسط واکسن هموفیلوس آنفولانزا نوع B:

تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات واکسن هموفیلوس آنفولانزا نوع B توسط داروها:
فینگولیمود، داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی، سیپونیمود، ونتوکلاکس

افزایش اثرات داروها توسط واکسن هموفیلوس آنفولانزا نوع B :
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات واکسن هموفیلوس آنفولانزا نوع B توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها واکسن هموفیلوس آنفلوانزا

1- لازم است که بیمار از لحاظ بروز سنکوپ، آنافیلاکسی و واکنش های ازدیاد حساسیت، به مدت 15 دقیقه پس از دریافت واکسن پایش شود و در صورت نیاز، کادر درمانی جهت انجام اقدامات اورژانسی آمادگی داشته باشند (در صورت بروز آنافیلاکسی یا واکنش های ازدیاد حساسیت، تزریق اپی نفرین 1:1000 ضروری می باشد).
2- لازم است که در صورت بروز حرکات شبه تشنج مرتبط با سنکوپ، به منظور برقراری جریان مناسب مغزی، بیمار در حالت طاق باز یا ترندلنبرگ قرار گیرد.
3- ثبت سابقه پزشکی بیمار ضرورت دارد.
4- بیمار از لحاظ بروز عوارض جانبی خفیف (مانند تورم، قرمزی و/یا درد محل تزریق) و شدید (مانند راش کهیری، استفراغ، ضعف شدید، سردرد، کوتاهی تنفس یا تنفس دشوار) پایش شود.
5- لازم است که در صورت مصرف همزمان داروهای ضدانعقاد، محل تزریق به محکمی فشار داده شود و پس از تزریق پایش شود.
6- فقط به صورت عضلانی قابل تزریق می باشد.
7- در بیمارانی با نقص سیستم ایمنی، کاهش دوز ضرورت دارد. توصیه می شود که پیش از شروع سرکوب سیستم ایمنی تجویز شود.
– در بیماران مصرف کننده داروهای ضدانعقاد با احتیاط تجویز شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *