خرید قرص فلودروکورتیزون | کاهش علامت‌دار فشار خون

فلودروکورتیزون (fludrocortisone)، از کاهش علامت‌دار فشار خون در افراد مبتلا به اورتوستاتیک هیپوتانسیون (orthostatic hypotension) که با تغییر وضعیت رخ می‌دهد (به عنوان مثال از حالت نشسته به حالت ایستاده)، پیشگیری کرده یا آن را کاهش می‌دهد یا خیر و تاثیرات ناخواسته‌ای دارد یا خیر.

پیشینه

اورتوستاتیک هیپوتانسیون یا هیپوتانسیون وضعیتی، وضعیتی است که در آن هنگام حرکت از حالت نشسته یا خوابیده به وضعیت ایستاده، فشار خون افت می‌کند. هیپوتانسیون وضعیتی علامت‌دار منظم و قابل تکرار، یک پاسخ بدنی غیر-طبیعی است.

این وضعیت می‌تواند ناشی از ناتوانی قلب در خون‌رسانی کافی به مغز پس از تغییر وضعیت باشد. هم‌چنین می‌تواند ناشی از نارسایی در پاسخ عروق خونی به تغییر وضعیت باشد، که دلایل زیادی برای آن وجود دارد. داروها، کم-آبی بدن، سلامت نامناسب جسمانی و سن همه در بروز این مشکل نقش دارند. این وضعیت بین افراد بالای 65 سال شایع‌تر است و با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد.

نشانه‌های آن شامل سرگیجه ، سبکی سر و احساس ضعف است. برخی از افراد شکایات عمومی‌تری مانند ضعف، خستگی، سردرد، تاری دید، مشکل در تفکر، خالی شدن زیر پا (leg buckling)، گردن درد، تنگی نفس یا درد قفسه سینه دارند. برخی از اپیزودهای هیپوتانسیون وضعیتی منجر به ضعف، افتادن یا «سیاهی رفتن چشم» (black-out) می‌شود. با بازگشت فشار خون به حالت عادی، معمولا هنگامی که فرد می‌نشیند، دراز می‌کشد یا گاهی هنگام افتادن، نشانه‌ها کاهش می‌یابند.

فلودروکورتیزون استات یک استروئید ساختنی است که حجم خون را افزایش داده و توانایی رگ‌های خونی را در پاسخ به تغییرات وضعیتی بهبود می‌بخشد. فلودروکورتیزون به صورت خوراکی مصرف می‌شود. این وضعیت هم‌چنین با فشار خون بالا، تورم، نارسایی احتقانی قلب، پتاسیم (نمک خون) پائین، سردرد، بی‌خوابی و افزایش تعریق همراه است. دیگر داروهای رایج برای هیپوتانسیون وضعیتی شامل میدودرین (midodrine) و درکسیدوپا (droxidopa) هستند.

از آنجا که بروز هیپوتانسیون وضعیتی می‌تواند ناشی از بیماری‌ها و شرایط زمینه‌ای زیادی باشد، درک تاثیر فلودروکورتیزون وابسته است به علت زمینه‌ای فیزیکی (عمل پمپاژ قلب یا واکنش عروق خونی)، دیگر بیماری‌های زمینه‌ای (بیماری پارکینسون، دیابت و غیره) و بر اساس سن. به این ترتیب، می‌توانیم بهتر بفهمیم که استفاده از این دارو به گروه‌های مختلفی از افراد کمک می‌کند یا به آنها آسیب می‌رساند.

تمام شواهد مربوط به تاثیرات استفاده از فلودروکورتیزون را در افراد مبتلا به اورتوستاتیک هیپوتانسیون مرور کردیم.

تاریخ جست‌وجو

شواهد تا 11 نوامبر 2019 به‌روز است.

ویژگی‌های مطالعه

پس از انجام غربالگری دقیق در منابع علمی، 13 مطالعه را وارد کردیم که شامل 513 شرکت‌کننده بودند. فقط سه مطالعه از دقیق‌ترین طراحی مطالعات پژوهشی (کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده [randomized controlled trial; RCT]) استفاده کردند. علاوه بر این، دو مورد غیر-RCT شکاف‌های موجود را در شواهد پر کردند. مطالعات تصادفی‌سازی شده، کوچک (در کل شامل 28 نفر) و کوتاه‌-مدت (به مدت سه هفته یا کمتر) بودند. مطالعات تصادفی‌سازی شده نشان دادند که فلودروکورتیزون در مقایسه با دارونما (placebo) (یک داروی غیر-فعال) در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی شدید، و در مقایسه با پیریدوستیگمین (pyridostigmine) در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، افت فشار خون را کاهش می‌دهد. بین افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، نشانه‌های کلی اورتوستاتیک با فلویدروکورتیزون در مقایسه با پیریدوستیگمین بدون تغییر باقی ماند، اما هنگامی که فلویدروکورتیزون و دومپریدون (یک داروی جایگزین) با هم مقایسه شدند نشانه‌ها کاهش یافت. عوارض جانبی دیده شده در این مطالعات خفیف بودند.

منابع تامین مالی مطالعه

از پنج مطالعه‌ای که بهترین شواهد موجود را ارائه دادند، دو مورد حداقل تا حدودی توسط بنیادهای پژوهشی تامین مالی شدند (مانند Dysautonomia Foundation)، در یکی از آنها از قرص‌های فلودروکورتیزون ارائه شده توسط شرکت دارویی استفاده شد و دو مطالعه منبع بودجه مالی خود را گزارش نکردند.

نتایج کلیدی و قطعیت شواهد

بر اساس محدودیت‌های قابل توجه در شواهد موجود، نمی‌توانیم نتیجه‌گیری‌های قطعی در مورد استفاده از فلودروکورتیزون برای اورتوستاتیک هیپوتانسیون در افراد مبتلا به دیابت یا بیماری پارکینسون داشته باشیم. شواهد موجود در مورد افت فشار خون، نشانه‌های اورتوستاتیک و حوادث جانبی در افراد مبتلا به دیابت یا بیماری پارکینسون، از قطعیت بسیار پائینی برخوردار بود. هنوز به اطلاعات بیشتر و بهتری در مورد استفاده طولانی‌-مدت از این دارو و تاثیرات آن میان افراد مبتلا به بیماری در کنار بیماری پارکینسون و دیابت نیاز داریم.