در صورت نیاز به خرید با شماره تماس 09334445543 تیم پشتیبانی داروباکس تماس بگیرید.
مکانیزم اثر:
لیدوکائین با رقابت با کلسیم در نشستن بر روی گیرندههای غشایی عصبی باعث کنترل عبور سدیم از وراء غشای سلولی میشود و مرحله دپولاریزاسیون پتاسیل عمل را کاهش میدهد. این اثرات با تثبیت برگشتپذیر غشای سلولهای عصبی در نتیجه کاهش نفوذپذیری این غشا به یون سدیم، شروع و هدایت امواج عصبی را متوقف میکند. درصورت جذب مقادیر زیاد لیدوکائین ابتدا میتواند اثر تحریکی و سپس اثر تضعیفی بر روی سیستم عصبی مرکزی داشته باشد.
میزان مصرف:
بعنوان ضد درد در مامایی: مقدار ۳۰۰-۲۰۰ میلیگرم (۳۰-۲۰ میلیلیتر) به صورت محلول یک درصد مصرف میشود.
بعنوان ضد درد در جراحی: مقدار ۳۰۰ – ۲۲۵ میلیگرم (۲۰-۱۵ میلیلیتر) به صورت محلول ۱٫۵ درصد مصرف میشود.
بیحسی اپیدورال:
در ناحیه کمر:
ضد درد: مقدار ۳۰۰-۲۵۰ میلیگرم (۳۰-۲۵ میلیلیتر ) از محلول یک درصد مصرف میشود.
بیحسی: مقدار ۳۰۰-۲۲۵ میلیگرم از محلول ۱٫۵ درصد با مقدار ۳۰۰-۲۰۰ میلیگرم (۱۵-۱۰ میلیلیتر) از محلول دو درصد مصرف میشود.
در ناحیه قفسه سینه: مقدار ۳۰۰-۲۰۰ میلیگرم (۳۰-۲۰ میلیلیتر) از محلول یک درصد مصرف میشود.
انفیلتراسیون:
تزریق ورودی منطقهای: مقدار ۳۰۰-۵۰ میلیگرم (۶۰-۱۰ میلیلیتر) از محلول ۰٫۵ درصد مصرف می شود.
از طریق پوست: مقدار ۳۰۰-۵ میلیگرم (تا ۵۰ میلیلیتر از محلول ۰٫۵ درصد یا تا ۳۰ میلیلیتر از محلول یک درصد) مصرف میشود.
اگر نیاز به مشاوره یا خرید دارید، کارشناسان ما آماده پاسخگویی به شما هستند.
تیم پشتیبانی داروباکس در خدمت شماست
انسداد عصب محیطی:
بازویی: مقدار ۳۰۰-۲۲۵ میلیگرم (۲۰-۱۵ میلیلیتر) از محلول ۵/۱ درصد مصرف می شود.
دندانپزشکی: مقدار ۱۰۰-۲۰ میلیگرم (۵-۱ میلیلیتر) از محلول دو درصد مصرف میشود.
بین دندهای: مقدار ۳۰ میلیگرم (سه میلیلیتر) از محلول یک درصد مصرف میشود.
اطراف گردن: ۱۰۰ میلیگرم (۱۰ میلیلیتر) از محلول یک درصد در هر طرف مصرف میشود. در صورت لزوم میتوان در فواصل بیش از ۹۰ دقیقه این مقدار مصرف را تکرار کرد.
اطراف ستون مهرهای: مقدار ۵۰-۳۰ میلیگرم (۵-۳ میلیلیتر) از محلول یک درصد مصرف میشود.
ناحیه شرمگاهی: مقدار ۱۰۰ میلیگرم (۱۰ میلیلیتر) از محلول یک درصد در هر طرف مصرف میشود.
پشت کره چشمی: مقدار ۲۰۰ -۱۲۰ میلیگرم (۵-۳ میلیلیتر) از محلول چهار درصد مصرف میشود.
انسداد عصب سمپاتیک:
در ناحیه گردن (گانگیلون ستارهای): مقدار ۵۰ میلیگرم (پنج میلیلیتر) از محلول یک درصد مصرف می شود.
در ناحیه کمر: مقدار ۱۰۰ -۵۰ میلیگرم (۱۰-۵ میلیلیتر) از محلول یک درصد مصرف میگردد.
از راه نای: مقدار ۱۲۰ – ۸۰ میلیگرم (۳-۲ میلیلیتر) از محلول چهار درصد مصرف میشود. علاوه بر آن، برای به دست آوردن اثر کامل ضد درد ممکن است مصرف موضعی محلول چهار درصد در حلق (به صورت افشانه) ضروری باشد. ترکیب مصرف از راه تزریق و افشانه به مقدار بیش از ۲۰۰ میلیگرم (۵ میلیلیتر) یا ۳mg/Kg به ندرت لازم میشود.
حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان: نباید از ۴٫۵mg/Kgیا ۳۰۰ میلیگرم در هر نوبت، بجز در موارد زیر تجاوز کند:
دندانپزشکی که نباید از ۶٫۶ mg/Kgیا ۳۰۰ میلیگرم در هر نوبت دندانپزشکی تجاوز کند.
کودکان:
بیحسی منطقهای وریدی: تا ۳mg/Kg از محلول ۰٫۵-۰٫۲۵ درصد مصرف میشود.
انفیلتراسیون موضعی: تا ۴٫۵mg/Kgاز محلول ۰٫۵-۰٫۲۵ درصد مصرف میشود.
انسداد عصبی: تا ۴٫۵mg/Kg از محلول ۱-۰٫۵ درصد مصرف میشود.
توضیحات دارو:
لیدوکائین (Lidocaine) برای انسداد سیستم عصبی مرکزی (اپی دورال در ناحیه کمر یا دمی)، و زیر عنکبوتیه و همچنین برای انسداد عصب یا انفیلتراسیون دندان، انفیلتراسیون موضعی، انسداد عصبی محیطی و انسداد سمپاتیک مصرف میشود. از لیدوکائین بعنوان بیحسکننده موضعی در جراحیهای کوچک و دندانپزشکی استفاده میشود. لیدوکائین و کوکایین پرمصرفترین داروهایی هستند که در دندانپزشکی بعنوان بیحسکننده به کار میرود. پماد لیدوکائین در درمان دردهای موضعی مانند سوختگی، گزش حشرات و هموروئید به کار میرود (گاه در ترکیب با هیدروکورتیزون). لیدوکائین برای بیحسی نخاعی در اطراف سخت شامه و یا زیر تخاع هم تزریق میشود.
هشدارها و عوارض جانبی:
در صورت وجود عیب کار قلب به ویژه انسداد یا شوک قلبی، حساسیت به داروهای بیهوشکننده، التهاب و یا عفونت در ناحیه تزریق، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
در صورت وجود بیماری CNS که از قبل وجود داشته است (به دلیل عفونت یا تومور یا سایر علل) و نقص انعقادی به علت مصرف داروهای ضد انعقاد یا اختلالات خونی، مصرف این دارو در ناحیه زیر عنکبوتیه باید با احتیاط فراوان صورت گیرد. در صورت حساسیت به سایر بیحسکنندهها، این دارو باید با احتیاط و زیر نظر پزشک تجویز گردد. به دلیل طولانی بودن زمان بیحسی باید دقت گردد که اعضای بیحسشده مجروح نگردند.
تداخلات دارویی:
داروهای مضعف CNS، از جمله داروهایی که معمولا قبلا از بیهوشی مصرف میشوند و نیز سولفات منیزیم تزریقی، ممکن است موجب بروز اثرات تزریقی اضافی CNS شوند. داروهای بتابلاکر از طریق کاهش جریان خون کبدی، سرعت متابولیسم لیدوکائین را کاهش داده و خطر مسمومیت با آن را بالا میبرند. سایمتیدین متابولیسم این دارو را به تاخیر میاندازد و در نتیجه احتمال خطر مسمومیت را افزایش مییابد. مصرف همزمان دروپریدول، هالوپریدول یا فنوتیازینها با لیدوکائین حاوی اپینفرین، ممکن است کارایی ماده منقبضکننده عروق را کاهش دهد. هالوتان، انفلوران و ایزوفلوزان ممکن است سبب حساسیت قلب به اثرات مقلد سمپاتیک اپی نفرین شوند. مصرف همزمان این ترکیبات ممکن است سبب آریتمی قلبی گردد. اثرات قلبی-عروقی اپی نفرین در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد افسردگی سه حلقهای یا ماپروتیلین ممکن است تشدید شده و آریتمی، تاکی کاردی، افزایش شدید فشار خون ایجاد گردد. خطر بروز آریتمی قلبی در صورت مصرف همزمان گلیکوزیذهای دیژیتال با لیدوکائین حاوی اپینفرین ممکن است افزایش یابد.
واکنشهای آلرژیک (با شیوع کمتر): آنژیوادم (تورم پوست، دهان با گلو) سوزش، گزش، تورم، یا حساسیت پوست به لمس که قبل از درمان با این دارو وجود نداشته است، بثورات پوستی، قرمزی، خارش، کهیر
ادراری – تناسلی (نادر): التهاب پیشابراه (وجود خون در ادرار – افزایش دفعات دفع ادرار، درد یا سوزش طی ادرار کردن)
تضعیف دستگاه قلبی- عروقی (افزایش تعریق، کاهش فشار خون، رنگ پریدگی پوست، ضربان نامنظم یا آهسته قلب) که ممکن است به ایست قلبی منجر شود، خوابآلودگی، تاری دید یا دوبینی، تشنج، سرگیجه، زنگ زدن یا همهمه در گوش، لرزش، اضطراب، هیجان، عصبانیت یا بیقراری غیر معمول
موارد منع مصرف:
در صورت وجود بلوک کامل قلبی، خونریزی شدید، کاهش شدید فشار خون و شوک، وجود عفونت در موضعی که برای تزریق کمری در نظر گرفته شده و سپتی سمی، این دارو برای ایجاد انسداد در ناحیه تزریق، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
در صورت وجود بیماری CNS که از قبل وجود داشته است (به دلیل عفونت یا تومور یا سایر علل) و نقص انعقادی به علت مصرف داروهای ضد انعقاد یا اختلالات خونی، مصرف این دارو در ناحیه زیر عنکبوتیه نباید مصرف شود.
!!! هشدار !!!
همراهان گرامی دارومارو، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و مجله پزشکی داروماروهیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد.
لطفا قبل از مصرف هرگونه دارو به صورت خود سرانه با پزشک معالج خود مشورت نمایید.