استامینوفن چیست؟

استامینوفن متعلق به یک گروه از داروهای ضد درد و داروهای ضد تب (کاهش دهنده های تب) است.

مکانیسم دقیق عمل استامینوفن شناخته نشده است. این دارو ممکن است تولید پروستاگلاندین ها در مغز را کاهش دهد. پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی هستند که باعث التهاب و تورم می شوند.

استامینوفن درد را با افزایش آستانه درد کاهش می دهد، بدین معنی است که نیاز به مقدار بیشتری درد داریم تا درد را حس کنیم. استامینوفن تب را از طریق اثر آن بر مرکز گرمازایی مغز کاهش می دهد. . سازمان غذا و داروی آمریکا استامینوفن را در سال 1951 تأیید کرد.

استامینوفن برای تسکین تب و همچنین درد در بسیاری از مشکلات طبی استفاده می شود.

استامینوفن درد در التهاب مفصلی را نیز کاهش می دهد اما بر التهاب، قرمزی و تورم مفصلی اثری ندارد. اگر درد ناشی از التهاب نباشد، استامینوفن همانند آسپیرین اثر چندانی نخواهد داشت.

[divider]

دوز استامینوفن چقدر است؟

دوز دارو براساس شرایط طبی و وزن و سن و… طبق نظر پزشکتان تغییر می کند اما بطور کلی با روش زیر محاسبه می شود:

دوز استامینوفن برای بزرگسالان 325 تا 650 میلیگرم هر 4 ساعت یا 500 میلی گرم هر 8 ساعت است.
حداکثر دوز روزانه 4 گرم است.

دوز خوراکی برای یک کودک براساس سن و وزن کودک محاسبه می شود. اگر کودک کمتر از 12 سال سن داشته باشد، دوز 10 تا 15 ميلیگرم بر کيلوگرم در هر 6-8 ساعت و حداکثر 2 گرم در روز است.

اگر کودک بیش از 12 سال سن داشته باشد، هر 6 ساعت 40 تا 60 میلی گرم در کیلوگرم در روز است، نباید بیش از 3 گرم در روز تجویز شود.

دوز دارو همیشه باید توسط پزشک تنظیم شود

[divider]

تداخلات دارویی استامینوفن

 

تداخلات متوسط ​​استامینوفن با داروهای زیر است:

• بوسولفان
• داکلیزوماب
• داپسون موضعی
• فلیبنسیرین
• ایماتینیب
• ایسانیوزید
• لیگزیناتید
• تتراکائین
• وارفارین

استامینوفن دارای تداخلات خفیف با حداقل 55 داروی مختلف است.

این نوشته حاوی همه تداخلات نیست. بنابراین، قبل از استفاده از این محصول، به پزشک یا داروساز خود همه محصولاتی که استفاده می کنید را اطلاع دهید. فهرستی از تمام داروهای خود را در یک برگه نگه دارید و لیست را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. اگر سوال دارویی یا نگرانی دارید، با پزشک خود چک کنید.

[divider]

عوارض استامینوفن (بیشتر این عوارض نادر اند)

• یبوست
• تحریک پذیری
• سردرد
• بیخوابی
• استفراغ

• قرمزی، لایه لایه شدن پوست
• راش پوستی
• کهیر پوستی
• خارش و سوزش
• تورم صورت، گلو، زبان، لب ها، چشم ها، دست ها، پاها، مچ پا
• خستگی
• مشکل در تنفس و قورت دادن (سختی تنفس یا بلع)
• درد قسمت بالای شکم
• کاهش اشتها
• ادرار تیره
• مدفوع به رنگ تیره
• قرمزی چشم یا زردی پوست
• حالت تهوع
• تعریق
• خونریزی غیرعادی یا کبودی

در صورت تجربه هر گونه عوارض جانبی جدی استامینوفن مصرف استامینوفن را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

مصرف بیش از حد استامینوفن می تواند به کبد شما آسیب برساند یا حتی باعث مرگ شود.

در صورت تهوع، درد بالای شکم، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاکستری رنگ یا زردی پوست یا چشم ها با پزشک خود مشورت کنید.

استامینوفن در بسیاری از داروهای ترکیبی موجود است. مصرف بعضی از داروها با هم ممکن است موجب شود که استامینوفن بیش از حد مصرف شود که می تواند منجر به سوء مصرف و اوردوز دارویی شدید شود.

[divider]

در صورتی که این نشانه ها را داشته باشید نیاز به کمک اضطراری دارید: واکنش حساسیتی: کهیر؛ دشواری در تنفس  و ورم کردن صورت و چهره، لبها، زبان یا گلو.

کدئین موجود در برخی قرص های استامینوفن، می تواند تنفس شما را مانند سایر داروهای مخدر، کاهش دهد.  اگر تنفس ضعیف شود حتی گاهی مرگ ممکن است اتفاق بیفتد.

در موارد نادر، استامینوفن ممکن است یک واکنش شدید پوستی ایجاد کند که می تواند مرگبار باشد. حتی اگر استامینوفن را در گذشته مصرف کرده اید و هیچ واکنشی نداشتید ممکن است این عارضه رخ دهد.

اگر قرمزی پوست دارید یا یک ضایعه پوستی که در حال گسترش است دارید، مصرف این دارو را متوقف کنید و با پزشکتان تماس بگیرید.

[box type=”warning” align=”alignright” ]

هشدار مهم!

تجويز و تعيين دوز دارو همیشه به عهده پزشک می باشد و داروباکس مسئوليتی در قبال مصرف خود سرانه دارو ندارد.

اغلب داروها موارد مصرف بسیار متنوعی دارند و ممکن است هدف پزشک شما در تجویز این دارو در این سایت ذکر نشده باشد.

نوشته بالا، لیست کامل همه عوارض جانبی نیست و ممکن است گاهی عوارض جانبی دیگری نیز رخ دهند.

همیشه قبل از مصرف هر دارویی در مورد عوارض جانبی احتمالی با پزشک خود مشورت کنید.

هر عارضه جانبی جدیدی را به پزشکتان بطور دقیق گزارش دهید.

[/box]

این مطلب فقط برای آموزش اطلاعات عمومی پزشکی برای عموم مردم است و به هیچ عنوان جنبه تشخیصی درمانی ندارد و جایگزین ویزیت تخصصی و حضوری پزشک نیست.